Tweede helft van de roadtrip
Blijf op de hoogte en volg Manuel
19 November 2016 | Verenigde Staten, Watkins Glen
Ook al weet ik dat ik dit blog totaal niet op tijd af ga krijgen, ik schrijf toch maar weer even een stukje...
De vorige keer was ik geëindigd bij de weg naar het volgende state park, Watkins Glen state park. Eigenlijk degene waar we het meeste naar uitkeken. We waren redelijk laat vertrokken, ook al wilden we niet dezelfde fouten als de vorige keer maken. 3 keer raden wat we deden? We maakten het nog erger. Deels onze fout, deels de fout van het weer. We wisten dat de grote tent opzetten in het donker een hels karwei was, maar we wisten ook dat heel lang een tent opzetten zonder eten hel was. We besloten dus om eerst in de stad Watkins Glen wat te eten in een restaurant. Daarna raceten we nog langs de supermarkt om wat touw, ontbijt en vreten te halen voor de volgende dag. Helaas duurden we daar wat lang mee en helaas was er geen touw in de supermarkt te vinden. We konden niet weer de grote tent opzetten zonder een tweede touw of een boomuitsteeksel, dus we zaten met een probleem. Dat was van latere zorg, want we wisten uberhaupt nog niet of we wel weer wilden kamperen. De hele 2 uur durende reis van Letchoworth State Park naar Watkins Glen State Park heeft het namelijk alleen maar gestortregend. En jahoor, zodra we bij onze kampeerplek aankwamen was het één grote blubberboel waar je echt je tent niet in wilde opzetten, tenzij je wilde slapen in blubber. Wij zijn geen varkens, dus we gingen maar even in het wc-hok schuilen totdat we een beter plan hadden. Plan B, een hostel/motel zoeken in Watkins Glen, mislukte compleet, want er was precies de volgende dag een populaire Nascar Race in de stad. Plan C, een cabin huren ging ook niet door dankzij de campingeigenaren. We waren weer terug bij plan A: kamperen. We waren nog steeds geen varkens, dus besloten we op een wat droger moment om het zeil van de grote tent als bodem te gebruiken. De 2-persoonstent werd daarna opgezet door Theresa en Teresa, terwijl Alex, Kai en ik het anti-regenzeil erboven vasthielden tegen de regen. Nadat de tent was opgezet hebben we nog even wat 'gechilld' in de tent, de 2-persoonstent waar we even later met z'n vijfen in gingen slapen. Jup, dat was niet het meest comfortabele, al was het niet zoooooo erg als je zou denken.
De volgende ochtend stonden we (lees: ik) vroeg op, bijna iedereen per ongeluk wakker makend omdat we tegen elkaar aanlagen. Na een uur wilde ik toch echt wel warmere kleren aan(voetbalbroekje en liverpoolshirt met korte mouwen in toch wat koud op de vroege natte ochtend) en bij mijn toilettas kunnen, dus vroeg ik Alex om de autosleutels. Nu iedereen weer lekker in dromenland lag, was ik weer eens zo slim om er zeker voor te zorgen dat ze me allemaal haten, door per ongeluk de autotoeter een halve seconde te laten afgaan. Iedereen nu toch echt voorgoed wakker, dus toen ik klaar was met tandepoetsen en alles was iedereen al bezig. Even later konden we gelukkig dan toch echt het park in en wauw wat was het mooi! Zie de foto's! Het werd weer mooi weer, het zonnetje scheen weer en we hadden geen echte regen meer gehad. Het enige water dat we hebben gevoeld was het water van de twee watervallen waar je onderdoor kon lopen. Erg mooi park dus, maar wel een stuk kleiner dan letchworth. We hadden alles wel gezien na ongeveer 2 uur.
We hadden nog een park op de planning staan voor als we tijd over hadden, maar we besloten die over te slaan en een grote stad te bezoeken. Probleem was, op weg naar die stad reden we langs een ander state park waar we met ons vorige kaartje gratis naar binnen konden, dus we konden het niet laten om daar even in rond te lopen en te picknicken. Daar was een mooie grote bijna waterloze waterval. In plaats van het hele park door te lopen besloten we het park door te rijden naar het halfverwegepunt. Daar gingen we verder lopen en hebben we een paar kilometer gehiked tot we bij een mooie picknickplek kwamen, uitkijkend over een meertje.
De volgende stop was Ithaca, weer we slechts een kleine tussenstop zouden maken want ik wist dat daar ergens een mooie waterval was. Nou dat was even zoeken, maar uiteindelijk waren we er en het was inderdaad best wel mooi! Na een half uur besloten we toch echt maar naar Syracuse te gaan om dat te bekijken. Daar waren we redelijk snel, maar we waren er ook redelijk snel de weg even kwijt. We kwamen in een buurt terecht waar je heel lang het totaal niet racistische spel 'zoek de blanke' kon spelen en na 10 minuten nog steeds niks gevonden te hebben. Uiteindelijk kwamen we toch aan bij de universiteit, die best indrukwekkend was! Het begon echter ook al erg slecht weer te worden, dus we zochten maar een Thais restaurant op met een supersmerige cocktail, waarna we naar huis gingen. Fun fact: ik dacht voor een paar minuten lang dat ik 60 dollar fooi had gegeven in plaats van 3 dollar. Fun fact 2: De border security gast van Canada liet ons na een gezellig praatje binnen 3 minuten door, zo'n contrast met Amerika!
Nou dat was de roadtrip! Volgende keer gaat het over wat anders, als er ooit een volgende keer komt.
De vorige keer was ik geëindigd bij de weg naar het volgende state park, Watkins Glen state park. Eigenlijk degene waar we het meeste naar uitkeken. We waren redelijk laat vertrokken, ook al wilden we niet dezelfde fouten als de vorige keer maken. 3 keer raden wat we deden? We maakten het nog erger. Deels onze fout, deels de fout van het weer. We wisten dat de grote tent opzetten in het donker een hels karwei was, maar we wisten ook dat heel lang een tent opzetten zonder eten hel was. We besloten dus om eerst in de stad Watkins Glen wat te eten in een restaurant. Daarna raceten we nog langs de supermarkt om wat touw, ontbijt en vreten te halen voor de volgende dag. Helaas duurden we daar wat lang mee en helaas was er geen touw in de supermarkt te vinden. We konden niet weer de grote tent opzetten zonder een tweede touw of een boomuitsteeksel, dus we zaten met een probleem. Dat was van latere zorg, want we wisten uberhaupt nog niet of we wel weer wilden kamperen. De hele 2 uur durende reis van Letchoworth State Park naar Watkins Glen State Park heeft het namelijk alleen maar gestortregend. En jahoor, zodra we bij onze kampeerplek aankwamen was het één grote blubberboel waar je echt je tent niet in wilde opzetten, tenzij je wilde slapen in blubber. Wij zijn geen varkens, dus we gingen maar even in het wc-hok schuilen totdat we een beter plan hadden. Plan B, een hostel/motel zoeken in Watkins Glen, mislukte compleet, want er was precies de volgende dag een populaire Nascar Race in de stad. Plan C, een cabin huren ging ook niet door dankzij de campingeigenaren. We waren weer terug bij plan A: kamperen. We waren nog steeds geen varkens, dus besloten we op een wat droger moment om het zeil van de grote tent als bodem te gebruiken. De 2-persoonstent werd daarna opgezet door Theresa en Teresa, terwijl Alex, Kai en ik het anti-regenzeil erboven vasthielden tegen de regen. Nadat de tent was opgezet hebben we nog even wat 'gechilld' in de tent, de 2-persoonstent waar we even later met z'n vijfen in gingen slapen. Jup, dat was niet het meest comfortabele, al was het niet zoooooo erg als je zou denken.
De volgende ochtend stonden we (lees: ik) vroeg op, bijna iedereen per ongeluk wakker makend omdat we tegen elkaar aanlagen. Na een uur wilde ik toch echt wel warmere kleren aan(voetbalbroekje en liverpoolshirt met korte mouwen in toch wat koud op de vroege natte ochtend) en bij mijn toilettas kunnen, dus vroeg ik Alex om de autosleutels. Nu iedereen weer lekker in dromenland lag, was ik weer eens zo slim om er zeker voor te zorgen dat ze me allemaal haten, door per ongeluk de autotoeter een halve seconde te laten afgaan. Iedereen nu toch echt voorgoed wakker, dus toen ik klaar was met tandepoetsen en alles was iedereen al bezig. Even later konden we gelukkig dan toch echt het park in en wauw wat was het mooi! Zie de foto's! Het werd weer mooi weer, het zonnetje scheen weer en we hadden geen echte regen meer gehad. Het enige water dat we hebben gevoeld was het water van de twee watervallen waar je onderdoor kon lopen. Erg mooi park dus, maar wel een stuk kleiner dan letchworth. We hadden alles wel gezien na ongeveer 2 uur.
We hadden nog een park op de planning staan voor als we tijd over hadden, maar we besloten die over te slaan en een grote stad te bezoeken. Probleem was, op weg naar die stad reden we langs een ander state park waar we met ons vorige kaartje gratis naar binnen konden, dus we konden het niet laten om daar even in rond te lopen en te picknicken. Daar was een mooie grote bijna waterloze waterval. In plaats van het hele park door te lopen besloten we het park door te rijden naar het halfverwegepunt. Daar gingen we verder lopen en hebben we een paar kilometer gehiked tot we bij een mooie picknickplek kwamen, uitkijkend over een meertje.
De volgende stop was Ithaca, weer we slechts een kleine tussenstop zouden maken want ik wist dat daar ergens een mooie waterval was. Nou dat was even zoeken, maar uiteindelijk waren we er en het was inderdaad best wel mooi! Na een half uur besloten we toch echt maar naar Syracuse te gaan om dat te bekijken. Daar waren we redelijk snel, maar we waren er ook redelijk snel de weg even kwijt. We kwamen in een buurt terecht waar je heel lang het totaal niet racistische spel 'zoek de blanke' kon spelen en na 10 minuten nog steeds niks gevonden te hebben. Uiteindelijk kwamen we toch aan bij de universiteit, die best indrukwekkend was! Het begon echter ook al erg slecht weer te worden, dus we zochten maar een Thais restaurant op met een supersmerige cocktail, waarna we naar huis gingen. Fun fact: ik dacht voor een paar minuten lang dat ik 60 dollar fooi had gegeven in plaats van 3 dollar. Fun fact 2: De border security gast van Canada liet ons na een gezellig praatje binnen 3 minuten door, zo'n contrast met Amerika!
Nou dat was de roadtrip! Volgende keer gaat het over wat anders, als er ooit een volgende keer komt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
