Homecoming - Reisverslag uit Kingston, Canada van Manuel Bonasia - WaarBenJij.nu Homecoming - Reisverslag uit Kingston, Canada van Manuel Bonasia - WaarBenJij.nu

Homecoming

Blijf op de hoogte en volg Manuel

12 December 2016 | Canada, Kingston

Ik ben serieus nog maar bij 15 Oktober... Ik zit nu ook midden in de tentamens dus heb even geen tijd gehad om wat te schrijven. Ik schrijf nu puur uit schuldgevoel een nieuw stukje zodat jullie weten dat ik nog leef. Leuk dat er nog steeds mensen zijn die mijn blog lezen trouwens, bedankt daarvoor!

Het volgende grote evenement na Thanksgiving kwam al snel: homecoming. Nu zegt homecoming jullie natuurlijk helemaal niks, maar in de hele Kingston regio zou iedereen je raar aankijken als je hen zou vragen wat homecoming is. Zelfs de politie in Ottawa, Montreal en Toronto weten wat homecoming in Kingston is! Dat heeft dan ook wel een goede reden. Homecoming is namelijk samen met st. Patricksday het grootste feest dat in Kingston massaal gevierd wordt. Zoveel mensen vieren het dat politiekorpsen van omliggende steden hierheen komen om feest te vieren. Okee, niet feestvieren, er is gewoon extra veel politie nodig om de feestende mensen in bedwang te houden. Nu hebben jullie natuurlijk allemaal Project X: Haren-beelden in je hoofd, misschien ook wel terecht, maar Homecoming 2016 werd niet georganiseerd door Merthe. Nee, het idee van Homecoming is heel simpel: Iedereen die ooit op Queens University heeft gezeten, komt tijdens Homecoming terug om een football wedstrijd te zien, maar eigenlijk om gewoon feest te vieren. Het is een soort van gigantische jaarlijkse reunie voor de hele universiteit. Nu staat Queens University best wel bekend als een uni die erg van feesten houdt. Het is ontzettend populair onder de feestende studenten, dus je kan je wel voorstellen dat enorm veel mensen hier op af komen. Omdat het elk jaar zon groot feest is komen ook niet-studenten van Queens deze kant op. Alles samenvattend: Het is één groot gigantisch feest waarbij bijna iedereen in de stad vanaf een uur of 9 sochtends beginnen te drinken en pas de volgende ochtend stoppen. Hoe bracht ik deze dag door?

De hele dag lang heb ik mezelf opgesloten in mijn kamer en serie gekeken. Westworld is echt een aanrader!!! Nee oke ik lieg weer. De dag begon voor mij al leuk. Ons appartementencomplex houdt wel van feestjes, dus ze speelden hier mooi op in en organiseerden een ochtendfeest. Nu geeft de eigenaar van het gebouw wel vaker feestjes, maar om 10 uur sochtends? Maargoed, gratis pannenkoeken en bier, heuuuh.

Hoe gek is homecoming? SOmmigen van jullie hebben dit filmpje vast gezien, het ging de wereld rond. Niet van mij dus, maar deze rare dingen gebeuren dus ook tijdens homecomin:



Met Alec en Alex besloot ik om niet de drukbezochte football wedstrijd te zien (kaartjes nodig), maar de net zo saaie en drukbezochte rugby-wedstrijd te kijken. Drukte daar! Iedereen heel erg proberen blikjes bier stiekem te drinken zonder dat politie het ziet, mooi aanzicht haha. Na de wedstrijd nog eventjes langs de drukste straat gelopen waar we door hele meute mensen heen moesten lopen om naar huis te komen. De straat was helemaal volbepakt, het begon al steeds meer op project X te lijken. Wij waren echter niet van plan daar te blijven, wij hadden pizza nodig! Met verse lekkere pizza in de hand waren we dan weer thuis aangekomen, waar Alec al snel dronken aan zijn middagslaapje begon. (dan kan hij in de avond weer verder!!) Rond dit tijdstip schijnt heel feestend Kingston dit te doen op tijdens Homecoming. Intussen hadden Alex en ik wat tijd te doden, dus we besloten heel verstandig om naar de sportschool in ons gebouw te gaan. Schijnt dat Alex een nogal stevig sportschema heeft, dus dat was even zwaar haha. Na een dik uur kwamen we weer terug in ons appartement, waar in de komende twee uur de sfeer wat minder werd. Voor ons dan, voor de twee Canadeze meiden en hun hele feestbende die ze uitgenodigd hadden was er een volle wilde feestsfeer. Wat dat precies was, ga ik hier niet volledig openbaar vertellen, dat moet je me maar persoonlijk vragen, maar het was niet een feestmanier waar Alex en ik (of Teresa die mede hierom naar een andere kamer verhuisd is) van hielden. Oh shit, eigenlijk heb ik het hiermee al een beetje verklapt. Naja, moeten ze het maar niet zo openbaar doen. In ieder geval, Alex en ik besloten om maar weg te gaan.

Er was een vaag plan om misschien even met de Catharina Alie en Ninette te meeten, maar we hadden eerst eten nodig. Poutine-tijd! Onderweg kwamen met de Nederlanders al tegen, met wie we afspraken dat we ze bij het concert zouden meeten. Welk concert? HET CONCERT!!! Dat zegt jullie natuurlijk nog niks. Dat zei mij voor dat moment eigenlijk ook nog niks, maar blijkbaar was er een concert op het Uni-terrein en Walk Off The Earth zou optreden. WALK OFF THE EARTH!! Okeoke, het zei mij ook alleen vaag wat, maar dat zijn dus die gasten die soms met zijn vijven op 1 gitaar spelen en enorm beroemd op youtube zijn. Wij dus daarheen, blijkt dat er eerst allemaal kleine lokale ***bandjes optraden, dus Alex en ik zaten daar vooral te lachen om de kwaliteit. Op een gegeven moment ging Alex even uit verveling naar WC en raakte vervolgens compleet verdwaald ofzo, want ik zag hem minstens een half uur niet meer. De Nederlanders waren er ook nog niet dus ik was ineens alleen op het tot dan toe best saaie concert. HELP! Gelukkig kwam ik in de bende duizenden mensen heel toevallig ineens Teresa tegen met haar 4 Oostenrijkse vrienden/innen. Was dat even geluk hebben! Toen begon Walk Off The Earth ook ineens met optreden dus de avond begon mooi te worden en wow wat was dat een mooi optreden. De populariteit van WOTE begon ik steeds meer te begrijpen, het was gewoon erg vet! Het duurde ook best lang, het begon zowaar een erg leuke avond de worden! Al snel vond Alex ons alweer (geen idee hoe) en Alie en Ninette vonden ons ook. Van de rest van het concert nog even genoten en toen was het tijd om met de meute random ergens rond te Uni te feesten. Helaas voelde moeten de Nederlanders om verschillende redenen afhaken bij ons groepje, dus werd het groepje mij, Alex, Teresa en haar Oostenrijkse gang.



Met zijn zessen liepen we naar Aberdeen St. en wow het was inderdaad niet enorm overdreven wat iedereen zei. Het was middernacht en Aberdeen zat zo vol met mensen dat je de straat bijna niet meer kon zien. Het is dat de politie de straat steeds van mensen schoonveegde... Daar hebben we wat rondgehangen en wat vage dronken mensen tegengekomen. Zelf hadden we niet echt meer drank, want dat mocht niet bij het concert en de winkels waren al dicht. Qua drank werd het dus wat een droge avond. Veel plezier hebben we wel gehad! Op een gegeven moment hadden we het wel een beetje gehad met Aberdeen St. en het delen van 1 blikje bier met z'n zessen, dus gingen we op zoek naar een van de befaamde huisfeestjes. University St. en omstreken zou er vol mee zitten! Dat zat het ook, maar ze zaten ook behoorlijk vol en stopten er net mee. Rond deze tijd kwam van een ander iemand die we tegenkwamen het gesprek op van waar komen we eigenlijk allemaal vandaan? In mijn hoofd was het antwoord simpel: 1 uit Canada, 1 uit Nederland en 4 uit Oostenrijk. Nou, daar kwam dus wat anders uit. Blijkt dat een van die 'oostenrijkers' gewoon de Nederlandse Romee was! Intussen was onze groep al zo'n 2-3 uur aan het rondhangen en praten met elkaar en dan blijkt dat een van de anderen gewoon Nederlands is! We hadden het allebei gewoon echt niet door die uren lang. We keken elkaar even heel raar aan en lachten ons dood. Blijkt dat ze gewoon ook uit Groningen komt en op 5 minuten loopafstand van mijn kamer in Groningen woont! De wereld is klein... Ik snap nog steeds niet hoe we al die tijd niet hebben kunnen horen hoe we beiden Nederlands zijn, maar het was toch echt zo. Blijkbaar hebben we beide geen Nederlands accent meer :)

Intussen waren we toch nog steeds op zoek naar een gek typisch Canadees huisfeest. Die vonden we uiteindelijk ook! Het was meer een feestschuur-achtig hokje, maar het zat vol met feestende mensen. Zo vol, dat je er bijna je kont niet kon keren. Maargoed, muziek was goed en we hadden allemaal zo'n halve m2 voor onszelf gevonden, dus het was nog leuk ook! We zijn daar ook best lang gebleven nog, wat ik vantevoren niet verwacht had. Het was zo bloedheet daarbinnen en als ras-Canadees had Alex het volgens mij wel een beetje gezien en was de ervaring niet heel bijzonder, dus hij ging naar huis. De rest bleef nog even, maar niet heel lang daarna gingen wij er ook vandoor. Shoutout naar de student die het nodig vond om met een enorme rugtas in zo'n dichtbepakte ruimte te dansen, iedereen constant per ongeluk slaan met die rugtas. Dat tekende helaas wel het einde van Homecoming voor mij, maar wat was het een mooie dag! Helaas op Teresa en Alex na de rest nooit meer gezien daarna, maar toch een leuke avond gehad met een leuke groep!



Dat was mijn Homecoming avontuur. Het idee was om Fort Fright en Rock Dunder samen met Homecoming in 1 blog te doen, maar dit blog is alweer veelste lang. Ik beloof dat die onderwerpen met de eerste dag van Halloween binnen 1 of 2 dagen komt, anders loop ik toch enorm achter. Bovendien ziet ik nu toch een beetje in de de schrijf-flow.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Manuel

Actief sinds 23 Sept. 2016
Verslag gelezen: 235
Totaal aantal bezoekers 106164

Voorgaande reizen:

30 Augustus 2016 - 31 December 2016

Semester in Canada

Landen bezocht: